ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဗဟုသုတပါ…
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္ႏွစ္မ်ား၌ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကိုယ္ပိုင္ကားကို သူေဌးမ်ားသာစီးနိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ထိုေခတ္ကာလတြင္ နိုင္ငံေက်ာ္႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးမွာ ဦးေအးၾကဴျဖစ္ေပသည္။ သူေဌးမ်ားသာစီးနိုင္ေသာ ေအာ္စတင္ (AYO) ကားသစ္ကိုစီးေနသူျဖစ္သည္
ထိုအခ်ိန္ သဲအင္းဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ကား အလႉရွင္ မရွိခဲ့ေသးပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ သူ၏ကားျဖင့္ အပို႔အႀကိဳအျမဲအလႉလုပ္ခဲ့ရေပသည္။ မၾကာခဏ နယ္တရားပြဲမ်ားသို႔လည္း လိုက္ပါေလ့ရွိခဲ့ပါသည္
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ တရားပြဲမ်ား၊ တရားေမးသူမ်ား၊ အလႉရွင္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အားလပ္ခ်ိန္မရွိေအာင္ ပင္ပန္းလွေပသည္။ အိပ္ခ်ိန္ဟူ၍လည္း သိပ္မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ အနီးကပ္အျမဲရွိသူ ေယာဂီဦးေအးၾကဴမွ အမွတ္တမဲ့ ေလၽွာက္ထားမိလိုက္ေတာ့ေပသည္
ဦးေအးၾကဴ ။ ။ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုတပည့္ေတာ္တို႔က အရမ္းၾကည္ညိဳၾကပါတယ္၊ ေန႔ေရာညပါ မနားမေနသာသနာျပဳေနရတာျမင္ရေတာ့ အရမ္းဘဲပိုၿပီး ၾကည္ညိဳရျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္ႀကီးက်န္းမာ၊ အသက္ ရွည္ဘို႔လည္း အေရးႀကီးလွပါတယ္။ အသက္ (၆၀)ေလာက္ေရာက္ရင္ အနားယူပါေတာ့အရွင္ဘုရား
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သက္ေတာ္သည္ (၅၇) ႏွစ္ရွိေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ အမွတ္ တမဲ့စိုးရိမ္လြန္းစြာေလၽွာက္ထားေသာစကားကို ၾကားလိုက္ရေသာ သဲအင္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဆပ္ကနဲရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ၿပီးေနာက္ ႐ုတ္တရက္ စကားတစ္ခြန္းကို ပညတ္လိုက္ေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ ေအး။ အသက္ (၆၀) ဆိုရင္ အနားယူေတာ့မည္။ တရားမေဟာေတာ့ဘူး။ ထိုစကားကိုၾကားလိုက္ရေသ ာဦးေအးၾကဴသည္ အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီးဆရာေတာ္ႀကီးကို ျပန္၍ေလၽွာက္တင္ရေတာ့သည္
ဦးေအးၾကဴ ။ ။ ဆရာေတာ္ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ မၾကည့္ရက္နိုင္လို႔ပါ။ ဒီစကားကို ႐ုတ္တရက္ေလၽွာက္တင္မိလိုက္တာပါ တပည့္ေတာ္မွားခဲ့ရင္ ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္အရွင္ဘုရား
ဆရာေတာ္ႀကီးအသက္ (၆၀) ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ ဦးေအးၾကဴသည္လည္းေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေပသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီး ခႏၶာ၀န္ခ်ကာနီးအခ်ိန္တြင္ သဲအင္းဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သုႆန္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ေဒသ တရားပြဲအၿပီး၌ ခ်က္ျခင္းအမီျပန္လာခဲ့ေတာ့သည္။ မယ္ေတာ္ႀကီးကို တရားေမးေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ မယ္ေတာ္ႀကီးအသိရွိသလား။ အသိလြတ္ေနသလား။ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေရာက္ၿပီ
မယ္ေတာ္ႀကီး ။ ။ ခႏၶာကိုယ္မွာဘဲ အသိကပ္ထားပါတယ္။ ေဝဒနာအေပၚခံစားမႈဘဲရွိေနပါေတာ့တယ္။ လြတ္ေျမာက္ေနပါၿပီ
သဲအင္း ။ ။ ေဝဒနာတလုံးထဲသိ။ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္တဲ့အေပၚ နာမ္ခံစားမႈတစ္ခုဘဲသိ။ မၾကာမီနာရီအတြင္း မယ္ေတာ္ႀကီး ခႏၶာခ်ဳပ္သြားေတာ့ေပသည္။အပယ္ေလးဘုံမွလြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ မယ္ေတာ္ႀကီး ခႏၶာ၀န္ခ်ၿပီးမၾကာမီအခ်ိန္ အဓိ႒ာန္ပြဲႀကီးရွိေလေတာ့သည္
သၾကၤန္အဓိ႒ာန္ပြဲႀကီးတြင္ ေယာဂီမ်ားစြာ၏ေရွ႕တြင္ မာရ္နတ္ႀကီး၏အသက္အလႉခံျခင္းကို ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့သည္။ သၾကၤန္အၿပီး ေနာက္ဆုံး ရန္ကင္းတရားပြဲတြင္ သဲအင္းက ပညတ္ေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ ဦးပဇင္းက ေနာက္ဆုံးတရားေဟာတာဘဲ။ ေယာဂီတို႔ ၾကဳံတုန္း ၾကဳံခိုက္ လိုက္ၾက
သၾကၤန္ေက်ာ္သည္ႏွင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ႐ုတ္တရက္ က်န္းမာေရး ေဖာက္ျပန္လာေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေဆးကုေပးေသာ ဆရာ၀န္မွာ ေဒါက္တာဦးလွေအာင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကုသေပးခဲ့သူ ေယာဂီႀကီးျဖစ္ေပသည္
သဲအင္းဂူတြင္ ဇရပ္တလုံးေဆာက္ၿပီး တရားက်င့္ေနသူလည္းျဖစ္၏။ သူေပးေသာေဆးႏွင့္သာ ဆရာေတာ္အျမဲက်န္းမာလာခဲ့ရေပသည္။ ဆရာ၀န္သည္ ေဆး႐ုံႀကီးပို႔ရန္ အႀကံေပးေတာ့သည္။က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာေနစဥ္ ဆရာေတာ္က ညီအငယ္ျဖစ္သူ ကိုခ်စ္ဖူး (တိုင္းရင္းေဆးဆရာ)ကို မိန္႔မွာေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ မင္းကငါ့ရဲ့ ေရာဂါကိုေပ်ာက္အာင္ကုကြာ၊ ငါက မင္းကိုကားတစီး၀ယ္ ေပးမယ္
ဆရာေတာ္သည္ ခႏၶာခ်ဳပ္ေတာ့မွန္းသိေနေသာ္လည္း ညီငယ္ျဖစ္သူကုသိုလ္ရေစရန္ ေပးသမၽွေဆးအားလုံးကို ဝါးစားေတာ့သည္။ ေရာဂါသည္ ပို၍ဆိုးလာေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ကို ရန္ကုန္ရွိ ေဒါက္တာေကၾကည္ေမာင္ အိမ္တြင္ ေခတၱအနားယူေစေတာ့သည္
အနားယူၿပီးရန္ုကုန္ေဆး႐ုံႀကီးသို႔ ပို႔ရန္လုပ္စဥ္ ဆရာေတာ္ကိုပို႔မည့္ကားသည္ အေနာက္ဘက္သို႔ လိမ့္ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။ အိမ္၏လက္ရမ္းကို၀င္တိုက္ၿပီး အုတ္နံရံပါၿပိဳေလေတာ့သည္။ နိမိတ္ဆိုးစတင္ျပေတာ့သည္
ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးတြင္ ဆရာေတာ္သည္ လြန္စြာေမာေနေပေတာ့သည္။ ႏွလုံးခြဲစိတ္ကုသရန္ျပင္ဆင္ေတာ့သည္။ နံရိုးမ်ားခ်ိဳးရန္ ေမ့ေဆးထိုးေပးရေလသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ေမ့ျခင္းမရွိ။ အားလုံးသိေနသည္။ သမာဓိ၀င္စားေနေပေတာ့သည္
ဆရာ၀န္က အိပ္ေဆးအျပင္းထိုးေသာ္လည္း မအိပ္ သျဖင့္ နားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။ ထိုအခါ အနားတြင္ ရွိေနေသာသံဃာတပါးမွ ဆရာေတာ္ကိုေလၽွာက္ တင္ရေတာ့သည္
သံဃာ ။ ။ သမာဓိကိုေလၽွာ့လိုက္ပါ ဆရာေတာ္။ သမာဓိတင္တားရင္ ေမ့ေဆးက အလကားျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမ့သြားမွ ခြဲစိတ္၍ရမွာပါ အရွင္ဘုရား
သဲအင္း ။ ။ ေမ့ေဆးလည္းမထိုးနဲ႔၊ ခြဲလည္းမခြဲနဲ႔၊ ဦးပဇင္းကခြဲဆိုမွခြဲ
ဆီးမွန္ရန္၀မ္းဗိုက္မွ ေဖာက္ထားေသာ ႁပြန္တစ္ေခ်ာင္း။ လက္ေကာက္၀တ္တြင္ ဂလူးကိုးစ္ အရည္သြင္းရန္ အပ္စိုက္ထားျခင္း။ တေတာင္ဆစ္အထက္တြင္ ႏွလုံးအတြက္ ေဆးသြင္းရန္အပ္တစ္ေခ်ာင္းစိုက္ထားျခင္း။ ႏွာေခါင္းေပါက္မွ အစာသြင္းရန္ ပိုက္တစ္ေခ်ာင္း။ ခြဲစိတ္ထားေသာနံရိုးၾကားမွ အရည္ထြက္ရန္ပိုက္တေခ်ာင္း။ ႏွာေခါင္းတဖက္တြင္ ေအာက္စီဂ်င္သြင္းရန္ ပိုက္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္ ဆိုင္းထားသကဲ့သို႔ ရွိေနသည္။ နံရိုးမ်ားလည္း အခ်ိဳးခံထားရေလသည္
ႏွလုံးအိမ္ပတ္လည္ကိုခြဲစိတ္ရာတြင္ ေသြးမ်ားစြာ ထြက္ေနေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသြးသြင္းရန္ စီမံၾကရေတာ့ျပန္သည္။ ေသြးအမ်ိဳးအစား တူေသာ ေျမးျဖစ္သူေမာင္ၾကည္ေအး၏ေသြးျဖင့္ အစားထည့္ရေတာ့သည္
ထိုအခါတြင္ ထူးဆန္းမႈမ်ား ၾကဳံရေတာ့သည္။ သြင္းလိုက္ေသာေသြးမ်ားအားလုံးသည္ ဆီးပိုက္မွ ေအာက္သို႔ ခ်က္ျခင္းက်ဆင္းေနေပေတာ့သည္။ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို႔ ဝင္ခြင့္မရ။ ထို႔ေၾကာင့္ အနီးရွိသံဃာတပါးက ႐ုတ္တရက္ေျပာမိေလေတာ့သည္
သံဃာ ။ ။ သြင္းလိုက္တဲ့ေသြးေတြအားလုံး ဆီးပိုက္က ျပန္ဆင္းေနတယ္။ တခုခုေတာ့မွားေနၿပီ
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္သည္ မ်က္လုံးကိုပြင့္သည္လည္းမဟုတ္၊ ပိတ္သည္လည္း မဟုတ္၊ သမာဓိအရႈ စ်ာန္၀င္စားေနသည္။ ခ်က္ျခင္းပင္ ဆရာေတာ္၏ မိန္႔ၾကားသံကိုအားလုံးက ၾကားလိုက္ရေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ အရိယာတို႔ရဲ့ ေသြးနဲ႔ ပုထုဇဥ္ရဲ့ ေသြးကဘယ္ေတာ့မွမေရာဘူး။ ေရာလို႔မရဘူး
ေသြးသြင္းေနေသာ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ တခါဖူးမၽွ မၾကဳံဖူးခဲ့ေသာ ေသြးသြင္း၍ မရသျဖင့္ လြန္စြာအံ့ၾသေနၾကေပသည္။ အမွားကိုရွာၾကေသာ္လည္းမေတြ႕။ ထို႔ေၾကာင့္ေသြးသြင္းျခင္းကိုရပ္လိုက္ရေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အာနာပါနာအရႈကိုမူ ေဘးမွ တိုးညႇင္းစြာ၊ ၾကည္ညိဳဘြယ္ၾကားေနရေပသည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဦးေအးၾကဴႏွင့္ ဦးဘိုသည္ ဆရာေတာ္၏ အနီးသို႔ ေရာက္လာၿပီး အမွတ္မထင္ တိုးတိုးေလးေျပာၾကေတာ့သည္
ဦးဘို ။ ။ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ့ တကိုယ္လုံးမွာအပ္ေတြလည္းစိုက္ထားတယ္။ ပိုက္ေတြ ကလည္းတပ္ထားတယ္။ ၾကည့္ရက္ျမင္ရက္စရာေတာင္မရွိပါဘူး။ ခရစ္ယန္လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ အျပစ္ေပးခံေနရသလိုပါဘဲ။ ဆရာေတာ္ႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ဟုထင္ၿပီး တီးတိုးေျပာသံကိုဆရာေတာ္က ၾကားေလသည္
သဲအင္း ။ ။ အတိတ္ဘ၀တုံးက ဦးပဇင္းက ရာဇ၀တ္သားေတြကို ကားစင္တင္ၿပီး သတ္ခဲ့တယ္။ အခုလည္းတပုံစံတည္း ဦးပဇင္းက ၀ဋ္ေႂကြး ျပန္ဆပ္ေနရတာ။
ဦးေအးၾကဴသည္ ဆရာေတာ္၏အသံကို ၾကားရေသာအခါ ၀မ္းသာစြာျဖင့္ ေလၽွာက္တင္ေလေတာ့သည္
ဦးေအးၾကဴ ။ ။ အာယုသခၤါရ မလႊတ္ပါနဲ႔ အရွင္ဘုရား
သဲအင္း ။ ။ အသက္ (၆၀) ျပည့္ရင္ တရားမေဟာပါနဲ႔ေတာ့၊ အရမ္းပင္ပန္းတာမၾကည့္ရက္ဘူးလို႔ ဒကာႀကီးေလၽွာက္တင္ခဲ့တယ္။ ဦးပဇင္းက ေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္
ဦးေအးၾကဴသည္ ခ်က္ျခင္းသေဘာေပါက္သြားေတာ့၏။ ပုထုဇဥ္က်င့္ဆဲပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ အမွတ္မထင္ေျပာစကားသည္ အရိယာႀကီးတပါးအတြက္လည္းေကာင္း၊၊ သာသနာအတြက္လည္းေကာင္း၊ လြန္စြာ ေၾကကြဲစရာျဖစ္ခဲ့ရေတာ့သည္
ဦးေအးၾကဴသည္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ရွိုက္ခါ ရွိုက္ခါ ငိုေႂကြးေနေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ အနီးရွိသံဃာမ်ားကို ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ တရားျပေတာ့သည္
သဲအင္း ။ ။ ခႏၶာပ်က္ဘို႔ကိစၥဟာလြယ္သလား၊ ေကသရ။ ဦးေကသရသည္ ညိဳးငယ္ေသာအသံျဖင့္ မခ်ိတင္ဘဲ ျပန္ေျဖရေတာ့သည္
ေကသရ ။ ။ မလြယ္ပါဘူးအရွင္ဘုရား
သဲအင္း ။ ။ မင္းတို႔လည္း အသင့္ျပင္ထားၾက
ေနာက္ (၂) ရက္အၾကာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ (၈)ရက္တြင္ သဲအင္းဆရာေတာ္ႀကီး ခႏၶာ၀န္ခ်ေတာ့သည္
သဲအင္းဆရာေတာ္သည္ မၾကာခဏ သူ၏ေမာင္ႏွမမ်ားကို ေျပာခဲ့ဘူးသည္
သဲအင္း ။ ။ မယ္ေတာ္ႀကီးရွိလို႔ ငါရွိေနတာပါ။ မယ္ေတာ္ႀကီးမရွိေတာ့ရင္ ငါလည္း သြားေတာ့မွာပါ
မယ္ေတာ္ႀကီးေသၿပီး (၃) လအၾကာတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးလည္း ခႏၶာ၀န္ခ်သြားေတာ့သည္
BhikkhuTejaniya
အရိယာသံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားကို အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ၾကသူမ်ားနဲ႔ ဆည္းကပ္ၾကေသာ ဒကာဒကာမတပည့္မ်ား စကားတခုခုကို ေလၽွာက္ဖို႔ဆိုရင္ အရင္ဆင္ျခင္သင့္တာ သင္ခန္းစာတခုအေနနဲ႔ ရလိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ားအားလုံး က်န္းမာသက္ရွည္ၾကပါေစ Ashin Varasami